Menu
‘Ik sta pas sinds kort op de loonlijst maar werk al lang voor Bouwbedrijf Joziasse.’
Dit is het antwoord van Martijn Hartman op de vraag die ik meen te stellen aan een nieuwe medewerker. Het is een opmerking waar een verhaal achter zit en Martijn vertelt: ‘Mijn geschiedenis bij Joziasse gaat zeker tien jaar terug. Eerst werd ik als zzp’er ingehuurd voor het herstellen van stormschades. Daarna werd ik met mijn eigen bedrijf plus personeel ingehuurd als onderaannemer bij renovatieprojecten zoals deze.’ (We zijn op het renovatieproject in de van Heemskerckstraat in Middelburg waar twee woningblokken worden gerenoveerd.) ‘Mijn ploeg en ik zorgden dan voor het plaatsen van de kunststof kozijnen. Op een gegeven moment kwam de vraag vanuit Joziasse of ik niet in dienst wilde komen en dat kwam voor mij op een goed moment. Ik hikte tegen de toenemende rompslomp aan die komt kijken bij het ondernemen in de bouw: personeelszaken, veiligheidseisen, de regeldruk etc. Er zijn niet zo heel veel woorden vuil gemaakt aan die overgang. We kenden elkaar en ik ben eerst free lance aan de slag gegaan als werkvoorbereider/uitvoerder.’
Begin januari 2023 jaar is die los-vast-status omgezet in een vast dienstverband
‘Aan het werk zelf is niet zoveel veranderd. Eerst deed ik alles zelf en nu doe ik een afgebakend stuk van een project. Dat is maar goed ook want projecten van dit formaat was ik nu ook weer niet direct gewend. Er zijn echt genoeg punten waar ik aandacht aan moet besteden. Denk bijvoorbeeld alleen al aan de bewonersbegeleiding. Gelukkig springt Erik (Damen) af en toe bij.’
Voldoening haal ik uit tevreden vaklieden plus klanten en bouw-noviteiten toepassen
‘Ik wil de collega’s dat bieden wat ze nodig hebben om hun werk goed te doen en een tevreden klant is een compliment voor ons allemaal. Dan maakt het niet uit of dat iemand van Woongoed is, een huurder of een opdrachtgever voor wie we een huis bouwen. Als ik er achter mijn bureautje voor kan zorgen dat alles soepel loopt, iedereen vooruit kan, wordt er geld verdiend. In dat kader is merk ik dat mijn opgebouwde werkervaring belangrijk is. Er is namelijk in ieder project verschil tussen de theorie en de praktijk. Als je die verschillen tijdig kunt zien en de juiste maatregelen neemt, kan de trein blijven rijden. Dat lukt niet altijd maar ik streef er wel naar.’
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
‘Ik ben er om 07.00 uur, dan open ik mijn mail. Dan is het eerst vragen beantwoorden en wat probleempjes uit de lucht helpen. Denk aan vragen en opmerkingen van bewoners die invloed hebben op de planning en op de voortgang. De bouw start om 07.30 uur, dat is met de bewoners afgesproken. Daarna start ik een soort van bouwkundige ronde en loop ik alles en iedereen na: Lopen de leveringen van materialen op schema, waar lopen de vakmensen op de bouw tegen aan en wat speelt er bij de bewoners? De communicatie met de bewoners en leveranciers loopt ook via mij. Daarnaast zorg ik voor de project- en budgetbewaking en daar ben ik dan de dag wel zoet mee. Eigenlijk bestaat mijn dagtaak uit UTA-werk. Uitvoerend, Technisch en Administratief’ vult Martijn aan als ik hem wat wazig aankijk. Aan het eind van het gesprek en de werkdag rij ik met Martijn mee naar de zaak. Onderweg komen we enkele Joziasse-collega’s tegen waar hij nog wat mee babbelt en daarna gaat het werken in de auto gewoon weer door. Onderweg wordt er gebeld en regelt Martijn nog een vakman voor de volgende dag. ‘Morgen moeten we de rookgasafvoeren plaatsen en daar had ik nog iemand voor nodig.’
Hoe ziet jouw dagindeling er in het weekeind uit?
Het is even stil, Martijn lijkt even uit zijn werk te moeten komen en lacht: ‘Actief in ieder geval. Ik heb een oud huisje waar ik nog plannen mee heb. Ik wil er nog een aanbouw tegenaan zetten, twee schuren/bergingen eigenlijk. Ik ben dat een beetje aan het tekenen en verzinnen op dit moment. Ik heb namelijk drie old timers, twee auto’s en een motor. Ook ben ik mijn oude bedrijfsbus aan het ombouwen tot een campertje. Dus eigenlijk heb ik helemaal geen tijd om te werken’ gaat Martijn lachend verder. We zijn ook een patch work-family, mijn vriendin/levenspartner en onze gezamenlijke kinderen. Eén studeert er en de andere vier wonen nog thuis dus daar besteed ik ook graag mijn tijd aan. Dan is er nog het windsurfen. Dus ja, er is genoeg te doen en op zondag is het ook wel eens lekker om een beetje te relaxen.’
Wat is nu kenmerkend Martijn Hartman?
‘Ik ben een denker en doener en probeer alles zoveel mogelijk met een glimlach te doen. Zo ben ik een groot voorstander van plezier in en op het werk. Ook op kantoor. Ja toch? Het moet ook een beetje leuk zijn allemaal.’ Ik knik beamend en geef aan dat “plezier” één van de vier kernwaardes is van Bouwbedrijf Joziasse. Martijn knikt instemmend.
Waar werkte je als je niet in de bouw werkte?
‘In de kroeg’ antwoord Martijn spontaan. ‘In 2003 heb ik de keuze gemaakt; de kroeg of de bouw.’ Wat het werd, kan iedereen invullen. ‘Voor die tijd werkte ik negen maanden per jaar heel hard in de bouw en de horeca en vertrok dan voor drie maanden naar Timboektoe en weet ik waar. Ik heb veel gezien, was altijd op zoek naar …? Nu taal ik daar niet meer naar en kan ik het prima vinden in de Ardennen of de Eiffel. We proberen een beetje bewust en gezond te leven. Lekker bewegen en we pakken als het even kan de fiets.’ Dit laatste brengt me terug bij de old timers en omdat ik het niet kan laten, vraag ik wat voor old timers het zijn. Een Mercedes S 250 uit 1966, een Volvo Amazone uit 1967, een Mercedes G-klasse uit 1982 en een crossmotor Honda XL 600.’
Het moet toch geweldig zijn om handig te zijn? denk ik bij mezelf terwijl we de straat indraaien bij Bouwbedrijf Joziasse.
